De d’Ardennen. Een bier genoemd naar z’n gist: de Wyeast Ardennes, naar het schijnt de huisgist van Achouffe. Logisch dan ook, dat ik daar een Chouffe Houblon-kloon mee wou maken, maar wel iets minder straf en minder bitter. Wat 3 maand geleden dan ook gebeurde. En nu: proeven maar!
Uitzicht: misschien beginnen met het etiket. Alweer een pareltje, met dank aan Floris Van Opstal. Minimalistisch, maar net daardoor zeer fijn. Verder: een heel stevige witte schuimkraag topt een mooi parelend bleekgeel bier af.
Geur: citrus. Fris, zestig. De hoppen zijn mooi aanwezig. En dan wat kruidigheid. Peper, koriander, alhoewel die er niet in zitten. Blame it on the yeast.
Smaak: in de smaak neemt de gist het voortouw: spicy, peper, bijna agressief. Daarna komen de hoppen: Simcoe en Centennial zorgen voor een frisse fruitigheid en beheerste bitterheid achteraan. Al bij al een lekker gebalanceerd bier, met een mooi evenwicht tussen hoppen en gist.