Na twee maand wachten is hij af: de Bananamarenko. Een imperial weizenstout van 12% alcohol. Zwart als de nacht, zacht als fluweel. Weizengist voor de banaantjes, maple syrup en lactose voor de suikers, getoaste kokosschilfers voor de whatever. Need more? Got more: bij het bottelen ging er 20 cl rum bij, geïnfuseerd met gedroogde banaan. En dan opnieuw maple syrup als bottelsuiker. Het resultaat is een soort vloeibare bananapancake, besmeerd met Nutella en maple syrup. Op een bedje van alcohol.
Ik zoek de overtreffende trap van grelligst. Iemand suggesties?